dag 15, 17/01/2019

Toen we vandaag op stage aankwamen kwam onze stagebegeleider naar ons toe en zei hij dat hij al onze opdrachten met ons door wilde nemen. Eindelijk gebeurde er iets!! We zijn alle opdrachten door gegaan en ik heb dingen gevraagd als ik ergens tegen aan liep. Er werden afspraken gemaakt om vrijdag naar 2 opdrachten te kijken met het finance team. Toen we het hele boekje door waren gegaan en ik de kans had gekregen om mijn vragen te stellen moesten we weer opnieuw bezig met onze excel sheets. Ik had nu in ieder geval iets wat ik kon doen voor school dus dit vond ik al een hele voorruit gang. Vandaag was de eerste bewolkte dag. Ik merkte dit meteen aan mijn humeur. Als je naar buiten keek was het grauw en het voelde net alsof ik terug was in Nederland. Ik werd er behoorlijk chagerijnig van. Hiernaast is de pijn in mijn been nog altijd aanwezig. Ik heb het idee dat het iets afneemt maar ik ben nog lang niet de oude. De avond heb ik rustig aan gedaan. We waren van plan om naar catechisatie te gaan van de kerk hier maar ik was ontzettend moe. Mijn doel was dus ook om vroeg naar bed te gaan. Helaas werd dit helemaal verpest door de boven buren. Ze waren met iemand aan het bellen wat blijkbaar heel grappig was. Toen ik in bed lag leek het alsof ze gewoon naast mijn hoofd aan het praten waren zo hard en gehorig is het. Ik heb hierdoor tot half 2 wakker gelegen. Dit was ontzettend frustrerend aangezien ik al zo moe was. Rond half 2 ben ik in slaap gevallen maar de wekker ging alweer om 7 uur de volgende ochtend…

Nu ben ik weer bij met schrijven dus zou er elke dag 1 iets uitgebreider verhaaltje komen aangezien ik alles wat beter kan herinneren.