Week 7

28 september 2022 - Lillehammer, Noorwegen

Hoi hoi,

We zijn alweer een week verder en er is weer super veel gebeurd. De afgelopen keer dat ik wat schreef was ik nog ziek. Ik had toe net met papa gebeld en besloten toch maar een afspraak te maken bij de dokter. Dinsdag moest ik naar school dus na mijn les ben ik langs de international office gegaan om een dokters afspraak te maken. Daar werd mij verteld dat ik zelf even moest bellen. Toen ik belde zeiden ze dat er geen dokter beschikbaar was op dit moment en dat ik maar even langs de apotheek moest gaan voor medicijnen. Ik vertelde dat ik dit al had gedaan en dat ik noscapine slikte. Ik moest toch maar weer terug gaan en wat anders proberen. Bij de apotheek vertelde ze mij dat ik gewoon die noscapine moest slikken maar ik kreeg pilletje mee met een hoge dosering. Eenmaal thuis heb ik meteen een pilletje daarvan genomen. Na een uurtje kreeg ik vervelende pijn bij mijn borstbeen. Ik ben gewoon door gegaan en tijdens het sporten in de sportschool is de pijn afgenomen. Savonds voor het slapen nam ik nog een pilletje maar toen ging het best wel fout. Ik kreeg dezelfde pijn in mijn borstbeen alleen deze keer 10 keer zo erg. Ik heb toen met mama gebeld aangezien de pijn zo heftig was dat ik niks meer kon. Tijdens ons gesprek werd de pijn alleen maar erger en had ik het gevoel dat ik niet goed meer kon ademen. Ik zat heel erg te twijfelen of ik het nood nummer moest bellen maar aangezien het al half 12 snachts was wist ik niet of dit wel een goed idee was. Ondertussen begon ik ook behoorlijk in paniek te raken wat ook niet hielp met het ademhalen. Gelukkig waren Joy, Quirine en Sven nog wakker en heb gevraagd of ze direct naar mij toe konden komen. Gelukkig stonden die binnen een paar minuten voor mijn deur. Toen zij eenmaal binnen waren heb ik de telefoon met mama opgehangen en ging het langzamerhand ietsje beter. Ik denk dat ze ongeveer een uurtje bij mij hebben gezeten. De pijn kwam heel plotseling op maar is dus ook vrij snel weer weg gegaan. De volgende dag ben ik terug gegaan naar de apotheek en die zeiden dat dit side effects waren die niet vaak voorkwamen. Blijkbaar kan mijn lichaam noscapine dus niet hebben. 

Donderdag ochtend ben ik om half 9 in de trein gestapt naar het vliegveld van Oslo. Om 14:00 vloog in namelijk naar London! De hele reis is goed verlopen en Nadine, Maryse en Lonneke stonden mij om half 5 op te wachten bij Liverpool street station. Eenmaal aangekomen zijn we snel wat gaan eten, naar het hostel gelopen en hebben we ons klaar gemaakt voor het concert. Het was het concert van 5 second of summer in de Royal albert Hall. Dit was een hele bijzondere ervaring. Het nieuwe album kwam namelijk die nacht uit. Ze hebben opgetreden met een heel mooi achtergrond koor en violen. Ik ben ontzettend blij dat ik daar bij was en zeker iets waar we het nog lang over zouden hebben. Rond half 11 was het concert afgelopen en zijn we weer terug gegaan naar het hostel. Gelukkig zat die heel dichtbij. Ik had nog nooit eerder in een hostel geslapen en ga het na deze ervaring ook zeker niet nog een keer doen. Ik vond alles vooral gewoon heel vies en hou er niet van om met nog veel meer andere onbekende mensen in een kamer te slapen. Snachts kreeg ik bijvoorbeeld ook een hoestaanval en had nergens om naartoe te gaan. De volgende ochtend hebben we ergens een lekker ontbijt gehaald en om 11 uur moest ik alweer met de trein terug naar het vliegveld. Ook de terug reis is helemaal goed verlopen en om half 10 lag ik weer lekker in mijn eigen bed. Ik ben dus eigenlijk maar iets van 14 uur in London geweest. De volgende keer zou ik toch wel iets meer tijd willen hebben ook al was ook toch ook wel heel blij om weer lekker in mijn eigen bed te slapen in plaats van in het hostel.

Op zaterdag hadden we het event dat we moeten organiseren van school. Het hete de generation games. Een concept wat is bedacht door een Nederlandse man. Ik was ingedeeld in een groepje van 4 mensen. Ik zat bij Joy dus dat was sowieso gezellig en verder zaten we nog bij een Noorse jongen en een koreaanse jongen. Met de Noorse jongen kan ik het ook goed vinden en de koreaanse jongen zegt niet zoveel. We moesten bij een activiteit staan en kinderen helpen. Het was maar 3 uurtjes en de tijd ging snel voorbij. Na het evenement hebben we wat gegeten en vervolgens zijn we naar Noa gegaan. Noa haar vriend was er dit weekend en ze vonden het leuk om met z'n allen uit te gaan. 

Zondag was een relax dag en is er niet veel gebeurd. Even naar de sportschool geweest maar voornamelijk gewoon rustig aan gedaan. Het sporten gaat heel goed de laatste tijd ik probeer 4 keer in de week te sporten. Het is ook wel een beetje tijdverdrijf. Ik zit liever savonds in de sportschool dan dat ik alleen op mijn kamer zit. 

Ondertussen zitten we alweer halverwege week 8 maar ik moet zeggen dat er deze week nog niet veel gebeurd is. Ik ben bezig met mijn motivatie brief en CV klaar te maken zodat ik binnenkort kan beginnen met solliciteren voor een stage. Morgen gaan we waarschijnlijk een berg op klimmen om vervolgens daar te kanoën en bij een kamp vuur te zitten. Dit plan moet ik nog maar even aanzien. Het regent de afgelopen dagen veel en is erg koud dus als het aan mij ligt ga ik dan geen berg op wandelen. Dit weekend komt Ilse haar vriend dus zouden we daar wel plannen mee maken.

Tot snel!

2 Reacties

  1. Menne Kamminga:
    28 september 2022
    Je reist heel wat af…mooie ervaringen. Ik zou mee gaan de berg op…een van de unieke ervaringen waarvan je ook dan achteraf weer kunt zeggen; dat doe ik een volgende keer anders.
  2. Oma Roely:
    29 september 2022
    Tjonge,jonge, ziek zijn en toch doorgaan je durft wat afzien.gelukkig toch nog een opdrachtgedaan.
    Het zal wel het leeftijdsverschil zijn dat ik zeg, brrrrr , mij niet gezien op de Berg enz.
    Pas goed op jezelf.waar is een noodknop dan voor?